محمد حسین قودجانی اشنی (در بعضی متون محمد حسین اشنی قودجانی) فرزند ملا محمد قودجانی، است که در حدود سال ۱۲۸۵ (هجری قمری) در قودجان گلپایگان متولد شد.[۱]
وی که در یک خانوادۀ روحانی به دنیا آمده بود، مانند پدر و پدربزرگش به تحصیل در حوزه دین و عرفان پرداخت و در این زمینه شاگردان مشهوری داشتهاند.[۲]
او که آوازه حوزه علمیه اصفهان و پیشینه کهن آن را بارها شنیده بود راهی اصفهان شد و از محضر رجال علمی و دانشمندان نامی این شهر بهرههای فراوان برد.[۳]
و بعد از کسب علم در اصفهان، راهی عتبات عالیات و نجف اشرف شد و با نظرات و دیدگاههای فقها و دانشمندان آن دیار نیز آشنا گشت. [۴]
محمدحسین قودجانی پس از بازگشت از نجف، به خواهش یار و دوست صمیمی اش مرحوم بروجردی راهی روستای اشن در شمال غربی نجف آباد شد تا به تبلیغ و ترویج احکام آیین اسلام بپردازد. ایشان سالیان سال در قریه ی اشن سکونت اختیار می کند و از همین رو به «أشنی» نیز شهرت می یابد.[۵]
سرانجام در ده سال آخر عمر خود، به اصرار برخی از علما به اصفهان بازگشت و در مدرسه درب کوشک، به تدریس خارج فقه و اصول پرداخت.[۶]
محمدحسین قودجانی در ۲۴ رمضان سال ۱۳۷۵ (قمری) جهان فانی را بدرود گفت و در داخل بقعه ی استادش میرزا ابوالمعالی کلباسی مدفون گردید.[۷]
نورالدین، جلال، فاطمه، مهدی و خانم تاج فرزندان او بودند و [۸] همچنین لازم به ذکر است داماد این شیخ بزرگوار( همسر خانم تاج) اسماعیل ناظمی اشنی که خود از بزرگان علم رجال میباشند هست.
اساتید و هم مباحثهایهای ایشان به دو بخش تقسیم میشود:[۹]
از معاصران، دوستان و یاران نزدیک ایشان میتوان به سید حسین طباطبایی بروجردی و حاج آقا رحیم ارباب اشاره کرد. آنها در دروس اساتیدی مانند میرزا ابوالمعالی کلباسی، سید محمدباقر درچهای، سید محمد تقی مدرس و دیگر اساتید وقت اصفهان، با یکدیگر آشنا شده و تا آخر عمر با یکدیگر مراوده و مکاتبه داشتهاند.[۱۰][۱۱]
از معروفترین شاگردان او میتوان به نورالدین اشنی، سید حسن مدرس اصفهانی اشاره کرد. [۱۲]
مدرس نقل کردهاست: [۱۳] <<درس ایشان عمیق و تحقیقی بود و افاضل وقت در درس معظم له شرکت میکردند.>>
آیا مشکلی با شنیدن این پرونده دارید؟ راهنمای رسانه را ببینید. |
« | حاج شیخ محمد حسین قودجانی اشنی فقیهی پرهیزکار، عالمی عابد و زاهد و مجتهدی بزرگ بود و زهد و وارستگی او زبانزد همگان بود و خواص، علما و بزرگان اصفهان به وی ارادت میورزیدند. | » |
مرحوم شیخ صدر کوهپایی به فقاهت ایشان معتقد بود.[۱۷]
قودجانی با اینکه از علمای طراز اول اصفهان بود و محل عنایت و توجه خاص زعیم بروجردی داشت، امّا به خاطر سالها گوشه گیری و انزوا و نیز بواسطه ی اینکه امام جماعت نبود، اغلب مردم او را نمیشناختند و جز خواص، کسی با او مراوده نداشت. [۲۰]
حاج شیخ محمد حسین اشنی در ساعت ۳ بعد از ظهر یکشنبه ۲۴ رمضان سال ۱۳۷۵ (قمری) جهان فانی را به درود گفت و فردایش در داخل بقعه ی استادش میرزا ابوالمعالی کلباسی مدفون گردید.
گفته میشود روز وفات وی در اصفهان غوغایی بر پا بود و مراسم تشییع با شکوهی در تجلیل از مقام شامخ علمی و معنوی این عالم ربانی برگزار شد. آیت الله حاج آقا رحیم اربابدر روز وفات این دوست صمیمی اش، مسجد خود را تعطیل نمود و به جمع تشییع کنندگان پیوست و بر خلاف سنت همیشگی اش عمامه بر سرش نهاد و بر پیکر ایشان نماز خواند.[۲۱] [۲۲]
عبارت زیر بر روی سنگ قبر آن مرحوم نوشته شدهاست:
« | هوالحی الذی لا یموت هذا مرقد المرحوم حجة الاسلام و المسلمین استاد العلماء و المجتهدین آیةالله العظمی الحاج شیخ محمد حسین الاشنی نورالله ضریحه المتوفی فی یوم ۲۴ رمضان المبارک سنة ۱۳۷۵ من الهجرة النبویة علی هاجرها السلام |