اشن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اشن
تصویری از اشن
تصویری از اشن
تصویری از اشن
اطلاعات کلی
کشور ایران
استاناصفهان
شهرستاننجف‌آباد
بخشمهردشت
دهستاناشن
نام محلیاِشَن
اشن بر ایران واقع شده‌است
اشن
۳۲°۲۳′شمالی ۵۱°۱۴′شرقی / ۳۲٫۳۸°شمالی ۵۱٫۲۳°شرقی / 32.38; 51.23
مردم
جمعیت۵۴۳۹
اطلاعات روستایی
ره‌آوردعسل موم کندو بادام ملکه زنبور عسل
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۳۱۴
وبگاه رسمیhttp://www.ashan.ir

اشن، اشن روستایی کوهستانی از توابع بخش مهردشت شهرستان نجف‌آباد در استان اصفهان ایران است.

جمعیت[ویرایش]

براساس آمار به دست آمده از سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۰، ۵۴۳۹ نفر (۱۷۳۳ خانوار) ساکن این روستا بوده‌اند.

تاریخچه[ویرایش]

اشن از روستاهای بسیار قدیمی کشور می‌باشد، به گونه‌ای که قدمت آن را به قبل از صفویه نسبت می‌دهند و در ۱۰۰ کیلومتری غرب اصفهان دریک منطقه کوهستانی و خوش آب وهوا واقع شده‌است. روستای اشن از جنوب به داران و دامنه واز شرق به شهر دهق و روستای گلدره واز شمال به روستای دماب و از غرب به گلپایگان و روستای رحمت آباد ارتباط دارد. اشن در گذشته دارای ۳ قلعه بزرگ بوده‌است که در دههٔ ۸۰ همراه با توسعه روستا و عدم نظارت سازمان میراث فرهنگی این قلعه‌ها تخریب گردیدند. از آثار به جا مانده تاریخی، می‌توان عمارت ناظم و حمام تاریخی اشن رانام برد.

موقعیت جغرافیایی[ویرایش]

دارای آب و هوای سرد و معتدل می‌باشد و دارای تابستان‌های خنک و زمستان‌های سرد و برفی می‌باشدو این دهستان در دامنهٔ کوه بنا شده‌است و تقریباً آب و هوای کوهپایه‌ای زاگرس را دارا می‌باشد یکی از بزرگ‌ترین روستاهای منطقهٔ مهردشت، اَشن است که فاصلهٔ آن تا دهق ۳۰ کیلومتر و تا اصفهان ۱۲۰ کیلومتر است. این روستا در ۳۳ درجه و ۵ دقیقهٔ عرض جغرافیایی و ۵۰ درجه و ۴۱ دقیقهٔ طول جغرافیایی قرار دارد؛ و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۲۰۰ متر است. این روستا از طرف جنوب به منطقهٔ فریدن و دامنه، از طرف جنوب شرقی به روستای گلدره، از طرف شمال غربی به رحمت آباد، و از طرف شمال شرق به دُماب محدود است.

مردم[ویرایش]

مردم در گذشته به زبان فارسی دری صحبت می‌کردند که هم‌اکنون پس از گذشت زمان به فارسی رایج تبدیل شده‌است.

جمعیت[ویرایش]

عنوان کل با سواد بی سواد
کل جمعیت ۷۷۳۷ ۲۰۵۷ ۴۳۴
جمعیت زنان ۴۲۳۶ ۸۹۹ ۲۵۹
جمعیت مردان ۳۵۰۱ ۱۱۵۸ ۱۷۵

پیشه[ویرایش]

پیشه اغلب مردم اشن در گذشته کشاورزی (مخصوصاً بادام و انگور) و گرفتن شیره انگور بوده‌است و تعاملاتی با شهرستان‌های بزرگ نیز داشته‌اند. پس از خشکسالی‌های دههٔ ۸۰ بیشتر کشاورزان اشن به پرورش زنبور داری و تولید عسل روی آوردند.

منابع[ویرایش]